Od Karoliny- C.D. Andreasa

Uśmiechnęłam się do siebie, patrzałam w dość zachmurzona niebo. Czułam się nie wiem dlaczego szczęśliwa. Rzadko się taka czuje, to dobrze czy źle? Nie wiem tego. Co właściwie czuje? Nie umiem opisać. Dlaczego to czuje właśnie teraz? Nie wiem. Co z tego wyniknie? Nie wiem. Tyle pytań przeleciało mi przez głowę. Tyle pytań..., a tak mało odpowiedzi. Chociaż, jakby się zastanowić, to na parę odpowiedzi dam rade odpowiedzieć, nie wiem czy na wszystkie. W końcu znudziło mnie to że mam na głowie tyle pytań. szybko oczyściłam umysł by chodź przez chwile nie myśleć o niczym.
- Andreas? - zapytałam
- Co? - zapytał
- Też masz ostatnio taki dziwny nastrój? Czujesz się tak jak nigdy wcześniej? - zapytałam nieco nieśmiało

< Andreas?>