Akademia Dzieci Lilith

[...] - Hej, ślicznotko! - zawołałem i roześmiałem się. Kira spojrzała na mnie i nie zdążyła odskoczyć. Ochlapałem ją wodą. Dziewczyna krzyknęła, ale nadal się śmiała. Niespodziewanie, rozłożyłem się jak długi obok niej. Okazało się, że potknąłem się o wystający korzeń drzewa. Spojrzeliśmy sobie w oczy i parsknęliśmy śmiechem. Leżałem tuż obok Kiry, wpatrując się w jej piękną, roześmianą twarz... (Kiro?)

[...] - Musiałam... Zostałam ożywiona i... Zyskałam moce Czarnej Wróżki. Najpotężniejszego rodzaju wróżek... Gdy ktoś prosi, muszę pomóc, usłuchać... (Brayan?)

Siedziałem jeszcze przez chwilę ze spuszczona głową rozważając to co powiedziała, ten pocałunek, swoje uczucia... W końcu zerwałem się z ławki i popędziłem w ślad za nią. Skierowała się w strone jeziora, więc pobiegłem tam najkrótszą drogą. -Hiukset!-zawołałem , gdy ją zobaczyłem. Dziewczyna siedziała na pomoście. Wpatrywała się w horyzont; miała zamyślony wzrok. -To nie prawda, że pocałowałem cię z litości. Również wierzę w to co mówiłas o przypadku i o miłości. I chyba się w tobie zakochałem.-Powiedziałem to wszystko na jednym oddechu, tak, że pod koniec mojej tyrady aż zakręciło mi się w głowie. Hiukset patrzyła sie na mnie z szeroko otwartymi oczami. Jej rude włosy targał lekki wiatr. Znów naszedł mnie podziw nad jej urodą. Milczała. W końcu nie wytrzymałem i z rozpaczą w głosie poprosiłem: -Powiesz coś w reszcie? <Hiukset??>

Weszłam nieśmiało do akademii. Wszystkie spojrzenia skierowały się na mnie. Zarumieniłam się od razu. I poszłam szybkim krokiem do swojego pokoju pozwalając by włosy zakryły mi twarz. Wpadłam na chłopaka. -Przepraszam! To moja wina. -powiedziałam. <Kto dokończy?>

- Oczywiście, że chce ! Czemu by nie ? - zapytałam. - Nie wiem. Tak jakos... - Oh nie marudź - zaśmiałam się. - Nie znam tak dobrze tutejszych terenów, ale jest tu może jakiś ... wodospad ? Tam najlepiej jest się skoncentrować. I który dzisiaj jest dzień i miesiąc ? <Kira?>

Imię: Jane Nazwisko: Feylin Wiek: 17 lat Płeć: kobieta Rasa: Zmiennoksztna Charater: miła, delikatna, nie zraża się do nikogo, ale jeśli ją masz za ''grzeczną dziewczynkę'' to się myślisz. Moce: Rozumie mowę zwierząt, czyta w myślach o reszcie nie wie nikt po za nią. Hobby: gra na instrumentach, jazda konna, czytanie książek Ulubiony przedmiot: sztuka Znienawidzony przedmiot: szermierka Hi storia: Gdy była mała straciła rodziców na wojnie z wamirami. Od tamtego czasu opiekuję się nią brat. Nie dawno postanowił wysłać ją do Akademii. Rodzina: Został jej tylko brat Podoba mi się: ... Partner: szuka Przyjaciele: nie ma Wrogowie: narazie nie ma Upomnienia: 0 Inne zdjęcia: X   X Właściciel: kama i

[...] - To miłe z twojej strony, dziękuję. - spojrzałam jej w oczy - No dobrze. Zrobię to. - Świetnie! - Ale... - Jakie "ale"? - Możemy najpierw znaleźć jakieś spokojne, ciche miejsce, w którym nikt mi nie przeszkodzi? O ile w ogóle chcesz mi towarzyszyć... [Hiukset?]

Nie będę dłużej pomagać w "Krainie Elfów". Jeszcze uznają mnie za świra w czapce Smerfa! Wolę pobyć trochę sama lub porozmawiać z ludźmi z Akademii. Przyznam, że Jack mi się trochę podoba, ale nie jest w moim stylu. Jak by to powiedzieć?-Jest za bardzo śmiały i szalony! Nawet polubiłam Katarinę. Jest miła i pomocna, ale trochę nieśmiała. Poszłam dzisiaj z Jack'iem i Katariną na spacer do lasu. Jack patrzył na moją przyjaciółkę jak by miał ją za chwilę zabić, a ona jak zaczarowana patrzyła na niego co chwilę. -Dobra!-powiedziałam-Przestańcie!Czy przyjaciele się tak zachowują? -O Vanti!-powiedział ironicznie Jack-Ona moją przyjaciółką nie jest, ale ty przeciwnie. -Ej!Myślałam, że mnie lubisz!-powiedziała oburzona Katarina -To źle myślałaś!-powiedział do niej złośliwie Jack -O przestańcie!-wrzasnęłam zezłoszczona

- Jestem Arran - powiedziałem niepewnie, delikatnie się uśmiechnąłem. Upadła na ziemię więc pomgłem jej wstać - nic się nie stało? - Nie, dziękuje - pomogłem jej pobierać rzeczy które jej sie wysypały - Proszę, co dzisiaj robisz? - Nie mam lekcji, więc nie za dużo... - To może pójdziemy razem nad wodospad? <Riley?>

- Ja chciałem tylko wiedzieć gdzie jest jedna sala ale może dam radę - Nie no chodź zaprowadzę cię, co masz za lekcje? -zapytała - Języki starożytne - Ja też, więc możęmy iść razem - ppowiedziała z uśmiechem, wstała i poszliśmy - Jestem Arran, a ty? - spytałem po chwili - Jenna . - Ładne imię . - Dziękuję. < Jenna?>

- Nudziłem sie więc przyszedłęm pospacerować - powiedziałem z lekkim uśmiechem - Ładnie tu... - Wiem, lubie tu przychodzić - uśmiechneła się do siebie Usiadłem pod drzewem na którym siedziała. - Jakie masz moce? - spytała co mnie zdziwiło, bo kogo to obchodzi? Podszedłem do wody i zrobiłem kwiatka . - Proszę - podałem jej - A więc magia wody - wzieła go na chwilę, ale później wyrzuciła - Coś jeszcze? Otworzyłem teleport i przeszedłem przez niego, znalazłem ładnego kwiatka i podniosłem go telekinezą http://www.obiektywni.pl/upload/real/2/5118_344702.jpg - teleportacja, telekineza - zaczęło się jej to podobac. Tupnąłem nogą i z ziemi wyrusł fotel z kamienia . - Pozwoli że sobie usiąde? - Jak skończysz - Okej, to jeszcze zmiana kształtów, super szybkość, latanie i czarna magia, a i..., żuć we mnie sztyletem - ale... - Nic mi nie będzie - Skoro tak mówisz - rzuciła, nóż przeze mnie przeleciał - ale fajne - Wiem - A pokaż zmiane kształtów, zmień się w kota - popatrzałem n

" On tego nie chce, musisz odejść. " - warczała wilczyca. Miala rację. Brayan pocałował mnie, bo po prostu zlitował się nade mną. Odsunęłam się. - Nie jesteś idiotą. - powiedziałam. To go zaskoczyło. - Skąd ty ... ? - nie dokończył. - Mniejsza o to. Wiem, że ty tego nie chcesz. Widzę to... Po prostu litujesz się nade mną. Nic więcej. Rozumiem. Tak, znamy się dopiero kwadrans. Ja... Ja lepiej już pójdę. Odwróciłam się nie czekając na odpowiedź. - Ktoś kiedyś powiedział, że nic na świecie nie dzieje się przez przypadek i, że kocha się za nic. Nie istnieje, żaden powód do milłości. Ja w to wierze - powiedziałam odchodząc. <Brayan?>